Niedawno ukazał się tomik poezji Keatsa w nowym tłumaczeniu. Tym razem z tymi wierszami zmierzyła się Dorota Tukaj.

„Kiedy się lękam, że istnieć przestanę
Nim pióro pokos rojnych myśli zgarnie,
Nim owe plony, w kłosach słów zebrane,
Stosy ksiąg wchłoną jak pełne spiżarnie;
Gdy widzę w nocy licu rozgwieżdżonym
Niebiańskich uczuć zwiastuny obłoczne,
Myśląc, że nie da fortuna dogonić
Nawet ich cieni, choć w biegu nie spocznę;
I kiedy czuję, ja, byt tymczasowy,
Że już oblicza nie ujrzę twojego,
Nie rozsmakuję się w mocy baśniowej
Miłosnej pasji – wtedy sam na brzegu
Całego świata myślą się napawam,
Aż spłynie w nicość i miłość, i sława. ”

To jeden z wierszy Johna Keatsa, wybitnego angielskiego poety romantycznego. Ostatnio wydawnictwo C&T opublikowało tomik z jego poezjami. Utwory Keatsa przełożyła Dorota Tukaj, znakomita tłumaczka, znana z tłumaczeń wierszy Branwella i Emily Brontë czy H. P. Lovecrafta. Tłumaczyła też materiały na potrzeby książki Tajemnice wichrowych wzgórz – pierwszej polskiej biografii Branwella Brontë.

Kolejne tłumaczenie to doskonała okazja, aby poznać poezję Keatsa na nowo!

Źródło tekstu i grafiki: https://bonito.pl/k-90727580-poezje